Tarihi bir dönem yaşıyoruz. Corona günlerinde hepimiz haftalardır evlerdeyiz. Umarım herkes iyidir de tek derdimiz bunalmak olsun. Evdeyiz deyince, yaşadığımız m2 başına geçirdiğimiz süre artınca tüm bastırılmış duygular, roller de ortaya çıkıyor. İki ayda aşçı, temizlikçi, bulaşıkçı, son ütücü, overlokçu, iç mimar, şair, yazar, bahçıvan hepsi oldum vallahi. Tabii hepsi bastırılmış değil, bir kısmı da dayatılmış roller ama deyim tam yerini buldu “sağlık olsun!”.
Bir kaç ay önce yazdığım “Evde Ergen Var Kanunları” ndan sonra gündeme uygun olarak bu sefer “Evde Herkes Var Kanunları” nı takdimimdir:
Şu bir gerçek, evden ergen varsa, çoğu doğru bildiğiniz kanunlar işlemiyor. Eğer iki ergen varsa bu sefer sizin değil onların bildiği veya uydurduğu kanunlar işliyor. Üstü olursa zaten ortam Teksas demektir. Bu yazının evde ufak! çaplı bir kriz yaratacağına eminim. O yüzden buradaki tespitleri bizim evin hallerine göre değil, çevrede gördüklerim üzerine yazıyorum diyeyim de meşru müdafaalık yer açayım kendime. Bir nevi, ben sana güveniyorum, çevreye güvenmiyorum misali :